واحد اصلی اطلاعات که در یک شبکه منتقل میشود را بسته می نامیم، که حداقل شامل یک سربرگ با آدرسهای مبدا و مقصد و یک بدنه با دادههایی است که قرار است منتقل شوند. همانطور که بسته در پشته پروتکل TCP/IP حرکت می کند، پروتکل های هر لایه، فیلدهایی را از سربرگ اصلی اضافه یا حذف می کنند. هنگامی که یک پروتکل در فرستنده به دادهها سربرگ بسته اضافه میکند، فرآیند کپسولهسازی داده نامیده میشود. علاوه بر این، همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است، هر لایه اصطلاح متفاوتی برای واحد بسته دارد.
این بخش چرخه عمر یک بسته را از زمانی که کاربر دستوری صادر میکند یا پیامی ارسال میکند تا زمان دریافت آن توسط برنامه مناسب در دریافتکننده خلاصه میکند.